Pytania i odpowiedzi

Przykład:
1. Niech cena za zagospodarowanie odpadów komunalnych (transport + unieszkodliwienie) odpowiadająca obciążeniu DDD na poziomie 0,75 % wynosi 350 PLN/Mg.
2. Przeprowadzona analiza wskazuje, że mieszkańcy będą płacić 400 PLN/Mg, z czego kwota 250 PLN/Mg wynika z kosztów firmy transportowej a 150 PLN/Mg z kosztów unieszkodliwiania w ZUO, będącym Beneficjentem FS.
3. W związku z powyższym skala przekroczenia 0,75 DDD wynosi 400-350 (PLN/Mg), czyli 50 PLN/Mg.

Teoretycznie możliwe interpretacje Wytycznych:
4a. Na potrzeby kalkulacji luki zakładamy, że przychody ZUO (beneficjenta) będą obliczane dla ceny: 150 - 50 (PLN/Mg) = 100 PLN/Mg.
Tym samym całość nadwyżki (50 PLN/Mg) ceny rynkowej (400 PLN/Mg) nad akceptowalną (350 PLN/Mg) obniża przychody ZUO.
4b. Na potrzeby kalkulacji luki zakładamy, że przychody ZUO (beneficjenta) będą obliczane dla ceny: 150 - 50 x (150/400) (PLN/Mg) = 131,25 PLN/Mg
Tym samym nadwyżka ceny rynkowej nad akceptowalną obniża przychody ZUO w takiej proporcji, w jakiej opłaty ZUO wpływają na łączną wysokość opłat obciążających mieszkańców, czyli 150/400 = 37,5%

Ustalony sposób postępowania:
Należy stosować podejście 4a, całość nadwyżki ceny rynkowej nad akceptowalną powinna obniżać przychody ZUO.

W odniesieniu do projektów, dla których papierowa wersja wniosku (wraz z wymaganymi załącznikami) została przekazana do Komisji Europejskiej w trybie art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1084/2006, identyfikuje się dwa przypadki dotyczące zagadnienia konwersji walutowej:

• ­ - projekty, które na przełomie lutego i marca 2008 r. zostały przesłane do KE poprzez system SFC- w przypadku, gdy KE wyda decyzję potwierdzającą przyznanie pomocy, na potrzeby podpisania umowy o dofinansowanie właściwe kwoty wyrażone w EUR zawarte w tej decyzji powinny zostać przeliczone na PLN przy zastosowaniu kursu, w oparciu o który Beneficjent wypełnił formularz wniosku o potwierdzenie pomocy;
• ­ - projekty, które w związku z potrzebą wprowadzenia zmian oczekują na przesłanie do KE poprzez system SFC- projekty te wypełniając ponownie formularz wniosku o potwierdzenie pomocy dokonują konwersji walutowej z PLN na EUR w oparciu o kurs, który był stosowany na etapie wypełniania wniosku o potwierdzenie pomocy w lutym 2007 r. W przypadku wydania przez KE decyzji potwierdzającej przyznanie pomocy, należy postępować zgodnie z rekomendacją wskazaną w tiret powyżej.

Zasady dokonywania konwersji walutowej w odniesieniu do dużych projektów (o których mowa w art. 39 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006) są aktualnie przedmiotem uzgodnień pomiędzy zainteresowanymi instytucjami zarządzającymi poszczególnymi programami operacyjnymi. W związku z powyższym, Instytucja Zarządzająca POIiŚ zastrzega sobie prawo do wprowadzenia zmian do opisanych powyżej zasad stosowania kursu walutowego. O wszelkich zmianach w tym zakresie IZ POIiŚ będzie na bieżąco informowała zainteresowane instytucje systemu zarządzania POIiŚ.

Zgodnie z potrzebą zgłoszoną przez zainteresowane instytucje systemu zarządzania POIiŚ, studium wykonalności zostało uznane za obligatoryjny załącznik do wniosku o dofinansowanie. W związku z takim statusem tego dokumentu, poszczególne instytucje określiły swoje oczekiwania odnośnie struktury i zawartości studium, uznając ten zakres za niezbędne minimum dla dokonania pełnej i poprawnej oceny tych projektów. Instytucje te wzięły jednocześnie na siebie zobowiązanie egzekwowania od potencjalnych Beneficjentów przestrzegania wytycznych odnośnie zawartości tego dokumentu.
W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się jednak możliwość:

• ­ rozszerzenia wskazanego zakresu studium wykonalności o dodatkowe elementy, zgodnie z potrzebami Beneficjenta;
• ­ wprowadzenia niewielkich zmian we wskazanym zakresie studium wykonalności, z bezwzględnym zastrzeżeniem, że nie zmieniają one porządku logicznego i zawartości merytorycznej tego dokumentu.

W związku z pismem Ministerstwa Środowiska sygn. DIŚfs-720-1-53/08/md z dnia 14 marca 2008 r. dotyczącym propozycji zakresu studium wykonalności dla wybranych osi/działań w sektorze środowiska, stanowisko IZ POIiŚ w danej sprawie zostanie przedstawione
w odrębnym piśmie.

Sposób rozpatrywania przez stronę polską wniosków dla projektów, które w lutym 2007 r. zostały przesłane do Komisji Europejskiej w trybie art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1084/2006, a które aktualnie wykazują potrzebę wprowadzenia zmian (wnioski dla tych projektów nie zostały jeszcze przesłane przez system SFC) powinien odzwierciedlać ustanowioną strukturę systemu zarządzania POIiŚ. Dokumenty dla takiego projektu powinny być rozpatrywane kolejno przez Instytucję Wdrażającą, Instytucję Pośredniczącą oraz Instytucję Zarządzającą. W przypadku, gdy zaistnieje potrzeba (na przykład z powodu przedłużającej się procedury oceny dokumentów w danej instytucji), istnieje możliwość zwrócenia się przez zainteresowaną instytucję (dotyczy IP oraz IZ) do instytucji niższego szczebla z prośbą o przekazanie dokumentów na wyższy poziom przed zakończeniem procedury oceny przez instytucję niższego szczebla.
IZ POIiŚ przypomina jednocześnie, że dokumentacja aplikacyjna (tj. wniosek wraz z wymaganymi załącznikami) przekazywana jest do KE wyłącznie drogą elektroniczną za pośrednictwem systemu SFC. Stąd dokumentacji aplikacyjnej w wersji papierowej powinna obligatoryjnie towarzyszyć tożsama elektroniczna wersja (zapisana na trwałym nośniku) tych dokumentów wraz z oświadczeniem Beneficjenta, że obie wersje (tj. papierowa i elektroniczna) tych dokumentów są w pełni tożsame.

Możliwość wystąpienia takiego zagrożenia, przy wystąpieniu określonych okoliczności, została wskazana w piśmie Komisji Europejskiej z dnia 15 października 2007 r. Kopia tego pisma została udostępniona właściwej Instytucji Pośredniczącej oraz Instytucji Wdrażającej wraz z pismem Instytucji Zarządzającej POIiŚ sygn. DPI-I-92103-40-BB/07, l.dz. 5636 z dnia 30 listopada 2007 r.

Przy wyliczaniu luki finansowej i poziomu dofinansowania nie należy brać pod uwagę kosztów finansowych, gdyż są one uwzględnione poprzez zastosowanie stopy dyskontowej. Dotyczy to zarówno nieuwzględnienia w ramach kosztów operacyjnych kosztu odsetek od kredytu zaciągniętego na realizację inwestycji, jak i nieuwzględnienia tych kosztów przy wyliczaniu taryf mających wpływ na poziom szacowanych przychodów.

• W przypadku obiektów użyteczności publicznej, które obecnie korzystają ze zbiorczego systemu zaopatrzenia w wodę, jednakże nie posiadają urządzeń do oczyszczania ścieków możliwe jest wyliczenie liczby osób na podstawie obecnego zużycia wody w stosunku do średniego zużycia wody przez mieszkańca na danym terenie. W analizach powinny być uwzględnione tylko obiekty użyteczności publicznej, dla których jest możliwe udokumentowanie ponoszenia określonych opłat za wodę.
• Dla obiektów turystycznych do wskaźnika ilości osób należy włączyć liczbę zarejestrowanych miejsc noclegowych skorygowaną o wskaźnik długości sezonu turystycznego. Liczba turystów powinna być podana w ujęciu średniorocznym.
• Osoby stale mieszkające na danym terenie, jednakże niezameldowane mogą być włączone pod warunkiem przeliczenia ilości zużywanej wody z danego obszaru do średniego zużycia wody przez mieszkańca na terenie miasta. Dane powinny być potwierdzone przez operatora na podstawie sprzedaży wody na danym terenie.
• Ilość ścieków z zakładów przemysłowych może być ujęta do kalkulacji liczby nowo podłączonych osób na podstawie przeliczenia wielkości ładunku ścieków na RLM oraz pod warunkiem potwierdzenia przez zakład zamiaru odprowadzania określonej ilości ścieków do zbiorczego systemu kanalizacyjnego i wykazania, że skład ścieków pozwala na ich odprowadzanie do sieci miejskiej. Obliczenia powinny być oparte tylko na danych dotyczących obecnie wytwarzanych ścieków (ilości i jakości).
• Jeżeli ze względów technicznych dla fragmentów sieci konieczne jest równoległe położenie dwóch przewodów, tj. przewodu grawitacyjnego ze spływem do przepompowni, a następnie tłoczenie ścieków w przeciwnym kierunku do oczyszczalni, do obliczania wskaźnika koncentracji może być uwzględniana długość tylko jednego przewodu. Zastosowanie systemu grawitacyjno-tłocznego, w tym dwóch równoległych przewodów (grawitacyjnego i tłocznego w jednym wykopie) może być w niektórych przypadkach rozwiązaniem tańszym biorąc pod uwagę zarówno koszty inwestycyjne, jak i eksploatacyjne, niż budowa systemu kanalizacyjnego z jednym przewodem ciśnieniowym. Wprowadzenie obowiązku sumowania długości obu przewodów doprowadzić mogłoby do stosowania droższych rozwiązań z uwagi jedynie na osiąganie lepszego wskaźnika koncentracji. Rozwiązanie powyższe może mieć zastosowanie po przedstawieniu przez wnioskodawcę analizy opcji potwierdzającej zasadność ekonomiczną grawitacyjno-tłocznego wariantu technologicznego.